Би энэхүү бичлэгийг 2035 оны 8 сарын 19-нд зориулан бичиж байна. 50 настай би... уншина. Хүн хэзээ ч мартамгүй тэмдэглэлт өдрийг мартдаггүй бол энэ өдрийг зүгээр л жирийн өдөр байсанаар би эргэн дурсах болно. Энэ интернэт гэсэн зүйл оршиж л байвал эргээд унших боломж гарна ...
50 настай би-д
Өнөөдөр бороотой өглөө байлаа. Өчигдөр найз нартайгаа нийлээд 4-5 шил пиво уусан... Жаахам согтсон бас л бороотой үдэш сэтгэл хөдөлсөн. Гэртээ харьсан ганц бие залуугийн амьдрал хоосон гэр... 5 сарын 25-нд яг ийм бороотой үдэш болзсон тэр жаахан охиныг санасан догдолсон. Сар гарны өмнөөс тэр утсаа авахаа больсон гэхдээ л авна гэж найдсан итгэсэн залгассан аваагүй, хэдэн мөр мэссэж бичсэн хариу үгүй.
Өнөөдөр бол жирийн л өдөр бүрхэг тэнгэртэй бороотой машинуудын сигнал - ажилдаа яарсан хүмүүс, онц гойд юмгүй өдөр.
Ирээдүй рүү бичиж байгаа юм чинь хамгийн гоёоор төсөөлж байна... Тавин настай би... 3 хүүхэдтэй хайрт хань минь энэ бичлэгийг надтай цуг уншина. Чамтайгаа учрах гэж л би өдий хүртэл ганцаараа явна. 20 жилийн дараа уншуулах ч гэсэн би чамдаа хайртай шүү учраагүй ч гэсэн...
Яг одоо Алла Пугачева гийн Позови меня с собой гэж дууг сонсож байна, бас ганцаардаж байна... Гэхдээ ингэж их ганцаардсаны минь шагнал болоод чи минь надад ирнэ гэж итгэсээр... Ирээдүйн надтай цуг уншиж байгаа эхнэртээ хэлж байна шүү. Амьдрал бол хэтэрхий богинохон, гэхдээ хэтэрхий богинохон болхоор л амттай байгаа гэж боддог ... За тэгээд 50 настай би-д зөвхөн зориуллаа... Залуу насаа дурсаарай энэ бол дурсамж гэхдээ албаар тэмдэглэж үлдээсэн дурсамж түр баяртай 20 жилийн дараа уулзая
:-)
ReplyDelete