Ухамсаргүй

Ямар ч ухамсарт үйлдэлгүй
Ухаангүй тархиар чамд дурлахсан ...
Инээмсэглэлийг чинь даган инээмсэглэж
Гунигт чинь гуниж шаналахсан ...
Хэзээ дурласанаа ч санахгүй
Хэрхэн энхрийлэхээ ч мэдэхгүй
Хайрлаад л байхсан чамайг ...
Яриаг чинь сонсож ойлгохгүй  
Яг л хөгжмийн уянганд уусах мэт
Уярч догдолж баярлахсан ...
Он жилүүдийг ч тоололгүй
Орой унтах бүртээ гараас чинь атгаж
Оддын тухай үлгэр ярьж өглөөг угтахсан ... 
Эцэст нь хаяад явхад чинь ч мэдэхгүй 
Эргэн ирнэ гэдэгт итгэсээр
Инээмсэглэн чамайг үүрд хүлээхсэн ...

Нойрсож буй түүний хажууд

Түүний сэтгэл рүү
Түгшиж догдолж өнгийхдөө
Түнэр харанхуй ертөнцийн гүн рүү
Түлхүүлчих юм шиг санагдсан
Гэтэл ...